SPECJALIŚCI
Agnieszka
Rejsler-Doroszewska
Jestem psychotraumatologożką i certyfikowaną specjalistką psychoterapii uzależnień z prawie 30-letnim doświadczeniem zawodowym. W swojej pracy łączę podejście psychodynamiczne z terapią behawioralno-poznawczą oraz praktykę uważności co pozwala mi efektywnie wspierać osoby potrzebujące pogłębionej pracy nad sobą.
Metody:
Terapia poznawczo-behawioralna skupia się na edukacji. W jej trakcie klient zdobywa umiejętności, które pozwolą mu samodzielnie radzić sobie z wyzwaniami i problemami w przyszłości.
Terapia psychodynamiczna natomiast stawia na głębsze zrozumienie siebie. Tu klient uczy się rozpoznawać i wyrażać swoje emocje, a także dostrzegać, jak wpływają one na jego ciało. Dzięki temu odkrywa wewnętrzne konflikty, pragnienia i potrzeby, co pozwala mu lepiej zrozumieć siebie.
Praktyka uważności jest techniką, która pomaga rozwijać świadomy kontakt ze sobą i z otoczeniem, czyli świadomego bycia tu i teraz. Jest też efektywna w redukowaniu stresu.
Beata Aniela Kilian
Jestem psycholożką, psychotraumatolożką, certyfikowaną Specjalistką Psychoterapii Uzależnień, Współuzależnienia/ DDA, w trakcie szkolenia z terapii psychosomatycznej – Somatic Experiencing® (3 rok).
Jestem również praktykiem IFS – Systemu Wewnętrznej Rodziny (ukończyłam 2 poziomy edukacji).
Skończyłam studia podyplomowe z Arteterapii i jestem Instruktorem Vedic Art.
Od ponad 20 lat pomagam ludziom – prowadząc psychoterapię indywidualną, grupową oraz warsztaty rozwojowe. Superwizuję swoją pracę.
Wierzę, że człowiek jest istotą fizyczno-psychiczno-duchową i to uwzględniam w procesie każdej terapii, którą prowadzę.
Metody:
W zależności od potrzeb pacjenta pracuję w dwóch podejściach: „z góry na dół” lub „z dołu do góry”. W pierwszym przypadku wykorzystuję metody koncentrujące się na zmianach w myśleniu (np. terapia poznawczo-behawioralna), które w następstwie wspierają transformację na poziomie ciała, a w efekcie wpływają na poprawę funkcjonowania. W podejściu „od dołu do góry” skupiam się na pracy z ciałem i jego regulacji (np. Somatic Experiencing), co w konsekwencji wspiera zmiany w rozumieniu i powoduje wgląd. To podejście pomaga przepracować traumy na poziomie ciała i przyczynia się do zwiększenia poczucia bezpieczeństwa i komfortu życia.
Terapia Systemem Wewnętrznej Rodziny (IFS) łączy pracę z ciałem i umysłem, umożliwiając jednoczesne doświadczanie i przepracowywanie wewnętrznych konfliktów. Jest to metoda wspierająca rozbrajanie mechanizmów obronnych, które mogą blokować proces radzenia sobie z traumami, oraz wprowadzanie korekty w doświadczeniach traumatycznych. Jest to znakomita metoda do lepszego rozumienia siebie i zarządzania swoimi uczuciami z pozycji osoby dorosłej.
Ewa Krzymuska-Gryncewicz
Jestem pedagożką, psychotraumatolożką, absolwentką Szkoły Trenerów Komunikacji opartej na Empatii (organizowaną przez Dojrzewalnię Róż w partnerstwie z Polskim Towarzystwem Psychologicznym), mediatorką wpisaną na listę stałych mediatorów Sądu Okręgowego w Gdańsku. W swojej pracy wykorzystuję metodę Porozumienia bez Przemocy. Jestem również praktykiem IFS – Systemu Wewnętrznej Rodziny.
Metody:
Porozumienie bez Przemocy jest to formuła pracy, która umożliwia docieranie do głębokich wewnętrznych potrzeb. Jest również pomocnym narzędziem, które wspiera w budowaniu dobrych relacji ze sobą i innymi ludźmi. Metoda ta bardzo dobrze sprawdza się podczas sesji mediacyjnych. Obecnie, najczęściej przeprowadzam mediacje w sprawach prywatnych, zazwyczaj dotyczących różnych aspektów konfliktów rodzinnych, relacyjnych i okołorozwodowych. Prowadzę mediacje metodą tradycyjną jak i opartą na NVC. Będąc mostem pomiędzy zwaśnionymi osobami, czy też grupami osób, zawsze staram się zbudować kontakt między nimi, dotrzeć do istoty czyli do potrzeb wszystkich zaangażowanych stron i spowodować aby się nawzajem usłyszeli.
Terapia Systemem Wewnętrznej Rodziny (IFS) łączy pracę z ciałem i umysłem, umożliwiając jednoczesne doświadczanie i przepracowywanie wewnętrznych konfliktów. Dzięki tej metodzie można lepiej zrozumieć swoje dotychczasowe sposoby zaradcze, przeformować zapisy wewnętrzne na takie, które będą bardziej adekwatne do obecnej sytuacji życiowej. Jest to metoda pomocna w przepracowaniu doświadczeń traumatycznych.
Jadwiga Bytniewska
Jestem psycholożką i terapeutką, członkinią Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. Ukończyłam psychologię kliniczną na Uniwersytecie Gdańskim. Od roku 2003 do 2017 studiowałam psychologię pracy z procesem w Instytucie Psychologii Procesu, realizując wszystkie wymagania programowe.
Wierzę, że w każdej osobie jest potencjał rozwojowy, który możemy wspólnie odkrywać. Odkryty potencjał powoduje, że możemy żyć bardziej spełnionym życiem, sięgać po więcej, mieć dostęp do swoich zasobów i siły, a także pozwalać sobie na słabość czy wrażliwość bez wstydu czy poczucia winy.
Metody:
Podstawowym założeniem psychologii procesu dr Arnolda Mindella jest przyjęcie, że wszystko co się człowiekowi przydarza lub wydarza się w jego otaczającym świecie, może być dla niego znaczące. Terapeuta pomagając pokonać wewnętrzne opory, motywuje klienta do zwrócenia uwagi na znaczenie jego cierpienia – badając trudności w relacjach, różne symptomy cielesne, choroby, sny, dziwne i trudne wydarzenia, wypadki czy uzależnienia. W trakcie tej pracy stosowane są różne techniki pomagające klientowi odkrywać, doświadczać i eksperymentować. Oprócz rozmowy proponowane są między innymi odgrywanie ról, zabawa, praca głosem, zatrzymanie w medytacji czy rysowanie. W efekcie następuje przekształcenie pierwotnego obcego doświadczenia w uwewnętrznione własne. Zmienia to znacząco perspektywę patrzenia klienta, jego sposobu doświadczania siebie i świata. Pomaga mu zmieniać swoje postawy i zachowania na bardziej adekwatne, zgodne z procesem, dzięki czemu może on lepiej rozwiązywać swoje problemy i konflikty – wewnętrzne i zewnętrzne, przekraczać doznane doświadczenia traumatyczne czy urzeczywistniać swój potencjał rozwojowy.
Ewa Grabowska
Jestem psycholożką, certyfikową specjalistką psychoterapii uzależnień, trenerką I stopnia PTP i psychoterapeutką w trakcie szkolenia.
Pracuję w nurcie humanistyczno-doświadczeniowym integrując go z podejściami psychodynamicznym i poznawczo-behawioralnym.
Metody:
Podstawą w terapii humanistyczno-doświadczeniowej jest człowiek oraz jego unikalność i niepowtarzalność. Wychodząc z takiego założenia, psychoterapeuta obdarza pacjenta akceptacją i kładzie nacisk na jego samorozwój, samoświadomość oraz podejmowanie niezależnych decyzji.
Psychoterapia psychodynamiczna toczy się w oparciu o relację terapeutyczną, czyli zaakceptowaną obustronnie więź między pacjentem, a terapeutą. Pacjent jest zachęcany do swobodnego dzielenia się swoimi myślami i skojarzeniami, a także tymi treściami, które uważa za wstydliwe i skrywa w codziennym życiu. Terapeuta dostosowuje swoją aktywność do aktualnych potrzeb i możliwości pacjenta.
Psychoterapia poznawczo-behawioralna ma potwierdzoną naukowo skuteczność w leczeniu różnych zaburzeń psychicznych. Jest efektywną formą leczenia m.in. zaburzeń lękowych, fobii, zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, depresyjnych, bulimii, anoreksji, bezsenności, PTSD (zespół stresu pourazowego). Może się sprawdzić wśród osób, które wolą bardziej ustrukturalizowane i usystematyzowane podejście terapeutyczne. Daje możliwość nauczenia się praktycznych strategii radzenia sobie z trudnościami w życiu codziennym. Dla osób, które chciałyby się mocniej skupić na swojej przeszłości i poddać je analizie, zapewne lepiej sprawdzi się inny nurt terapii.
Tomasz Jaszczyk
Jestem lekarzem psychiatrą, absolwentem Akademii Medycznej w Gdańsku. Doświadczenie zawodowe zdobywałem pracując w latach 2005-2016 w Wojewódzkim Szpitalu Psychiatrycznym w Gdańsku a w latach 2016-2018 w Oddziale Dziennym Leczenia Zaburzeń Nerwicowych i Depresyjnych NCM.
Od roku 2012 do 2019 pracowałem w Centrum Medycznym ENEL-MED.
Obecnie od 2013 r. prowadzę Specjalistyczna Praktykę Lekarską.
W rozumieniu problemów pacjenta korzystam również z wiedzy zdobytej w szkoleniach z zakresu psychoterapii psychoanalitycznej, psychotraumatologii oraz terapii EMDR.
Wieloletnie doświadczenie lekarza psychiatry utwierdziło mnie w przekonaniu, jak bardzo ważne są w leczeniu trzy rzeczy: rozmowa, zaufanie ze strony pacjenta i czas leczenia.